Wiedza o fornirze w meblach hotelowych. Fornir jest szeroko stosowany jako materiał wykończeniowy mebli. Najwcześniejsze odkrycie zastosowania forniru miało miejsce w Egipcie 4000 lat temu. Ze względu na panujący tam tropikalny klimat pustynny, zasoby drewna były ograniczone, ale klasa rządząca bardzo ceniła sobie cenne drewno. W tej sytuacji rzemieślnicy wynaleźli metodę cięcia drewna na potrzeby własne.
1. Fornir drewniany klasyfikuje się według grubości:
Grubość powyżej 0,5 mm nazywana jest grubą okleiną; w przeciwnym razie nazywana jest mikrookleiną lub cienką okleiną.
2. Fornir drewniany klasyfikuje się według metody produkcji:
Fornir można podzielić na fornir heblowany, fornir skrawany obrotowo, fornir piłowany oraz fornir skrawany obrotowo półokrągły. Zazwyczaj metoda strugania jest stosowana do produkcji wielu rodzajów fornirów.
3. Fornir drewniany klasyfikuje się według odmiany:
Można je podzielić na fornir naturalny, fornir barwiony, fornir technologiczny i fornir wędzony.
4. Fornir drewniany klasyfikuje się według źródła:
Fornir krajowy i fornir importowany.
5. Proces produkcji forniru krojonego:
Proces: kłoda → krojenie → cięcie na sekcje → zmiękczanie (gotowanie na parze lub w wodzie) → krojenie → suszenie (lub niesuszenie) → krojenie → kontrola i pakowanie → przechowywanie.
Jak klasyfikować meble hotelowe według struktury
Klasyfikacja według materiału uwzględnia styl, gust i ochronę środowiska, natomiast klasyfikacja według struktury uwzględnia praktyczność, bezpieczeństwo i trwałość. Formy konstrukcyjne mebli obejmują połączenia czopowe, połączenia metalowe, połączenia gwoździowe, połączenia klejone itp. Ze względu na różne metody łączenia, każda z nich charakteryzuje się innymi cechami konstrukcyjnymi. W tym artykule podzielono je na trzy struktury: konstrukcję ramową, konstrukcję płytową i konstrukcję technologiczną.
(1) Konstrukcja ramy.
Konstrukcja ramowa to rodzaj drewnianej konstrukcji meblowej charakteryzującej się połączeniami czopowymi. Jest to rama nośna wykonana z desek drewnianych połączonych czopami, a zewnętrzna warstwa sklejki jest połączona z ramą. Meble ramowe zazwyczaj nie są demontowalne.
(2) Struktura zarządu.
Konstrukcja płytowa (znana również jako konstrukcja skrzynkowa) odnosi się do konstrukcji meblowej, która wykorzystuje materiały syntetyczne (takie jak płyta pilśniowa średniej gęstości, płyta wiórowa, płyta wielowarstwowa itp.) jako główne surowce, a także wykorzystuje płytę pilśniową średniej gęstości, płytę wiórową, płytę wielowarstwową i inne elementy meblowe. Elementy płytowe są łączone i montowane za pomocą specjalnych metalowych łączników lub czopów okrągłych. Można również stosować połączenia czopowe, takie jak szuflady w tradycyjnych meblach. W zależności od rodzaju łącznika, domy z płyt można podzielić na wyjmowane i nieusuwalne. Głównymi zaletami wyjmowanych mebli z płyt są możliwość ich wielokrotnego demontażu i montażu oraz przydatność do transportu na duże odległości i sprzedaży w opakowaniach.
(3) Struktura technologiczna.
Dzięki rozwojowi technologii i pojawieniu się nowych materiałów, produkcja mebli może całkowicie oddzielić się od tradycyjnych metod. Na przykład, meble wykonane z metalu, plastiku, szkła, stali włóknistej lub sklejki jako surowców, uzyskiwanych metodą formowania lub innymi procesami, są dostępne w formie kapsułek z folii z tworzywa sztucznego o wysokiej gęstości, a meble wykonane są z materiałów takich jak powietrze lub woda. Cechą charakterystyczną jest całkowity brak tradycyjnych ram i paneli.
Czas publikacji: 15 lipca 2024 r.
